நித்திய ஜீவன்

பெரியன்ஸ்:

//உங்களுக்கு சில விஷயங்கள் தெளிவு பெற ஆண்டுகள் ஆயிற்று என்பதை மறந்து விட்டு எதையும் பதிவு செய்யாதீர்கள்!! இரண்டாம் மரணத்தை முதலில் நீங்கள் சொல்லுவது போலவே நானும் நம்பிக்கொண்டு இருந்தவன் தான்!! வேதத்தின் வெளிச்சத்தில் அது தவறு என்று இப்பொழுது உணர்ந்துகொண்டேன்!! முந்தைய பதிவை மாற்ற எனக்கு மனமில்லாமல் விட்டு விட்டேன்!! பழைய பதிவுகளை தோண்டி எடுக்கும் அவசியம் இல்லை!! கத்தோலிக்கனாக தானே பிறந்தீர்கள் என்று அப்போது உள்ளதைக்கூட கேட்டாலும் கேட்பீர்கள் போல்!!

என் தினசரி வங்கி வேலையை முடித்து விட்டு கிடைக்கும் நேரத்தில் பதிவுகளைத் தருகிறேன்!! நான் முழு நேர ஊழியக்காரன் கிடையாது!! ஒருவேளை அப்படி ஒரு சூழல் தேவன் எனக்கு தந்தால் பார்க்கலாம்!! அது வரையில் எனக்கு நேரம் கிடைக்கும் போது எந்த விஷயம் எனக்கு தோன்றுகிறதோ அதை பதிவு செய்கிறேன்!! நான் எழுதுவதும் எழுதாமல் இருப்பதை எல்லாம் ஒரு பெரிய குற்றம் போல் எழுத தேவையில்லை என்று நினைக்கிறேன் அன்பு அவர்களே!!

கிறிஸ்துவின் வருகையின் வெளிச்சம் இன்னும் அதிகமான புரிந்துகொள்ளுதலைக் கொண்டுவரும் என்று நம்புகிறவன் நான்!! இன்னும் கல்லறைகளுக்காகவே சபைகளில் ஒட்டிக்கிடக்கும் பலரின் "தெளிவை" விட என் தெளிவு போதுமானது என்று நினைக்கிறேன்!! எனக்கு இப்படி பழசையெல்லாம் தோண்டி அடுத்தவனை எப்படி வீழ்த்தலாம் என்கிற எண்ணமெல்லாம் கிடையாது!! நீங்களும் அப்படி செய்யாமல் இருந்தால் சரியாக இருக்கும் என்று எதிர்பார்க்கிறேன்!!//

எந்தவொரு விஷயமானாலும் நாளுக்கு நாள் அதில் தெளிவு பெறுவதிலும் கருத்துமாற்றம் உண்டாவதிலும் தவறேதுமில்லை. ஆனால் இம்மாதிரி பொதுதளங்களில் ஏற்கனவே பதித்த ஒரு விஷயம் தவறென பின்னொரு நாளில் அறிந்தால், அதை உடனடியாக எல்லோரும் அறியத்தக்கதாக அறிவிக்க வேண்டும். இதுதான் பொறுப்பான ஒரு தள நிர்வாகியின் கடமை. இக்கடமையில் தவறிவிட்டு, அதற்கு “நேரமின்மையையோ அல்லது வேறு காரணத்தையோ” சொல்லி சாக்குப்போக்கு சொல்லக்கூடாது.

இரண்டாம் மரணம் பற்றிய புரிந்துகொள்தல் மிகமிக முக்கியமானது. அதுபற்றி கருத்துமாற்றம் உண்டாகையில், அதைக் கண்டிப்பாக அனைவரும் அறியத்தக்கதாக அறிவித்திருக்கவேண்டும். ஆனால் பெரியன்ஸோ, “முந்தைய பதிவை மாற்ற மனமில்லாமல் விட்டுவிட்டதாக” மிகச் சாதாரணமாகச் சொல்கிறார்.

கருத்துமாற்றம் பற்றிய அறிவிப்பை வெளியிடாதபட்சத்தில், அதைக் குறித்து விமர்சனம் செய்ய அனைவருக்கும் உரிமையுண்டு. அப்படி ஒருவர் விமர்சனம் செய்கையில், கருத்துமாற்றம் பற்றி அறிவிக்காதது தன் தவறுதான் என்று சொல்லி, தன் தவறை ஒத்துக்கொள்வதுதான் நாகரீகமேயன்றி, அதை விமர்சனம் செய்பவர் மீது வருத்தம் கொள்வது நாகரீகமல்ல.

சமீபத்தில்தான் ஒரு திரியில் பெரியன்ஸ் இவ்வாறு கூறியிருந்தார்.

//II தீமோத்தேயு 2:15 நீ வெட்கப்படாத ஊழியக்காரனாயும் சத்திய வசனத்தை நிதானமாய்ப் பகுத்துப் போதிக்கிறவனாயும் உன்னை தேவனுக்கு முன்பாக உத்தமனாக நிறுத்தும்படி ஜாக்கிரதையாயிரு.

வேத வசனங்களை சரியாக கையாளத்தெரிந்ததே "பகுத்துப்" போதிக்கிறதாகும்!!//

இப்படியெல்லாம் வசனத்தைச் சுட்டிக்காட்டிச் சொல்பவர், முன்னொரு காலத்தில் வசனத்தை சரியாகப் பகுத்தறியாமல் தவறான கருத்தை பரப்பியதை எத்தனை ஜாக்கிரதையாக எடுத்துச் சொல்லியிருக்க வேண்டும்?

அதைச் செய்யாமல், அவரது கருத்துமாற்றத்தை எடுத்துக்காட்டின என்மீது கோபமோ வருத்தமோ கொள்வதில் என்ன நியாயம்?